Jannie (38) is bijna uitgerekend van haar tweede kindje. Heel feestelijk nu, maar het was wel heftig wat er de afgelopen jaren allemaal is gebeurd. Sinds 2014 raakte ze twee keer haar borsten kwijt, de eerste keer haar echte en de tweede keer haar silicone implantaten… het type waarvan later bleek dat ze niet meer gebruikt mochten worden.⁠ Nu straalt ze met haar Qups en deelt haar inspirerende verhaal.⁠

‘Een jaar na mijn amputatie onderging ik een borstreconstructie met silicone implantaten. Dit was de eerste optie die ze mij boden, ook wel de Mercedes onder de implantaten genoemd. Maar na de reconstructie kreeg ik steeds meer vage klachten. Hierin heb ik echt naar mijn gevoel geluisterd. Na een MRI bleken er plooien te zitten bij de implantaten. Vorig jaar bleek een van de implantaten zelfs lek te zijn. Conclusie, vijf jaar na de reconstructie was ik weer plat, voor de tweede keer in zes jaar.’

⁠Wat heftig om twee keer je borsten te verliezen.

‘Ja, mijn vriend heeft er totaal geen moeite mee om zich in deze situatie te uiten. En het is fijn dat ik er met mijn dochter ook makkelijk over kan praten. Ik maak het gewoon bespreekbaar, het is hoe het is. Ik vind het niet mooi, maar zij moeten er ook naar kijken. Ik draag nu tien maanden de Qups en ben er heel tevreden over. Ik draag ze altijd, behalve ’s nachts.’

Hoe is het om nieuw leven te geven na alles wat je hebt meegemaakt?

‘Elke zwangerschap is een wonder. En ik moet eerlijk zeggen, mijn leeftijd speelt ook een rol. Mijn vriend is tien jaar ouder dan ik en wordt nu voor het eerst vader. Dan is het echt een wonder dat dit nog kan en mag. Door mijn werk op de kraamafdeling van een ziekenhuis weet ik dat het niet allemaal vanzelfsprekend is, en zie ik ook dat het heel anders kan gaan. Veel mensen zijn blij als ze zwanger zijn en alles wordt maar gedeeld op social media. ‘Wacht nou eerst maar eens even af totdat je kindje er is’ denk ik dan. Maar ik ben echt hartstikke blij, en voel ons kindje goed bewegen in mijn buik.’

Beleef je je zwangerschap anders dan toen je zwanger was van je dochter?

‘Het is nu wel echt anders. Dit keer vind ik het extra leuk om er goed uit te zien en make-up op te doen. Met de Qups voel ik me mooi en vrouwelijk in kleding, ook tijdens mijn zwangerschap. Maar het missen van mijn borsten is elke keer weer confronterend, zoals wanneer er gevraagd wordt of ik borstvoeding ga geven. Ik vind het misschien ook wel een beetje vermoeiend, het is toch lastig om uit te leggen aan een ander die het niet heeft meegemaakt. Ik breng een kindje op de wereld die ik met liefde voeding ga geven. Wat voor voeding maakt voor mij niet uit. ’

 Je mist beide borsten en werkt op de kraamafdeling, hoe is dat?

‘Vooral na de eerste amputatie vond ik het best pittig om vervolgens patiënten te zien liggen met de borsten bloot om de baby voeden. Vooraf was ik was bang voor mijn eigen reactie, maar ik heb het op een gegeven moment aangedurfd en ben toen weer de kamer op gestapt. Het viel uiteindelijk mee gelukkig, ik moest er even doorheen.‘

Heb je al een idee hoe de bevalling er uit gaat zien?

‘Ik wil graag in het ziekenhuis bevallen. Mijn dochtertje werd geboren via een keizersnede, dus nu is het automatisch ‘medisch’. Het ligt er ook aan hoe de kleine ligt of het een natuurlijke bevalling of keizersnede wordt. Ik neem de Qups in ieder geval mee in mijn vluchttas en misschien doe ik ze op het begin wel even in. Wanneer het te warm wordt haal ik ze eruit, dat kan prima. Ik heb er geen schaamte voor dat ik plat ben en mijn collega’s het zien. Zij zijn wel wat gewend. Ik doe wat op dat moment goed voelt.’