Veel vrouwen ondergaan mastectomie. Meestal is dat doordat er kanker in één of in beide borsten zit. Of preventief wegens een familiaire belasting. Er is echter nóg een reden waardoor je je borsten kwijt kunt raken. Het overkwam Carola Nederkoorn- Derksen (68 jaar). Bij haar was de oorzaak pijn. Héél veel pijn. Zo erg, dat er niet anders opzat dan de borsten te amputeren.

Mastectomie vanwege pijn in de borst

Mastopathie, oftewel goedaardige knobbelvorming die veel pijn in de borsten kan geven. Bij Carola deed het zó veel pijn, dat er bijna niet mee viel te leven. Haar borsten zaten bomvol cystes en ze staat steeds elke 3 maanden onder controle met een mammografie. De angst en pijn overheerste haar leven. En toen viel in 1992 de beslissing: ze gaan eraf. Allebei.

Niets bleek minder waar. Helaas. Er werden gelijk siliconenprotheses geplaatst, echter die bleken te groot voor de huid. Een jaar vol ontstekingen volgde. En nog meer pijn….De chirurg zei:, “Mevrouw, even doorbijten hoor, dat gaat echt wel over…” Woest was ik! Ze kreeg er ondraaglijke zenuwpijn bij en kwam terecht bij een pijnpoli. Daar werd ze doorgestuurd en ze kwam bij de plastisch chirurg terecht die haar meteen opereerde. Ik dacht: “als ik ga liggen, springt de boel open en klappen de protheses eruit..

Een spoedoperatie volgde waarbij ook huid en tepels werden weggehaald. Ze was er zo klaar mee, maar uiteraard was het toch een hele stap. Fantoompijn kwam en ging. Bobbeltjes komen en gaan. Zelfs nu alles onder controle is, heeft ze regelmatig pijn, maar het is beheersbaar.

“De Qups hoorden eigenlijk meteen bij mij”

Siliconenprotheses in de bh voldeden, maar gaven ook de nodige irritatie. Carola zocht verder en las over de Qups. En dat bleek haar redding. “Ik keek op de website waar ik kon passen en het dichtste bij bleek Eindhoven. Dat vond ik wat ver van Oss vandaan, dus ik bestelde gewoon een set. Ze bleken iets te klein, dus ik stuurde 1 set terug, maar de andere behield ik want toen ik ze aandeed, pasten ze meteen als een tweede huid bij mij. Ik wilde gelijk niet meer zonder.

Het was wat zoeken welke maat het dan moest worden en nu heb ik een fijne maat die echt bij mij past. En ik ben er zo blij mee dat ik het wel van de daken wil roepen. Iedere vrouw met 1 of geen borsten gun ik dit. Ik kan weer gewone lingerie dragen, geweldig! Ik ben zo blij met de Qups; voor het eerst sinds 30 jaar draag ik gewoon mn bh tot s avonds laat, dat is geweldig. En zo gemakkelijk. Ik naai ze in mijn bh en vanaf dat moment, hup, zo de was in. En ‘s avonds aan- en uit trekken zonder gedoe. Heerlijk, ik voel me weer vrouw!

“Dit gun ik iedere vrouw, met of zonder kanker achtergrond!”

Dus dacht ik: als ik nu paspunt kan worden, kan ik misschien hier in de buurt ook vrouwen blij maken. Ze kunnen vrijblijvend komen passen, en dan het verschil voelen met wat er tot nu toe op de markt is en dan zelf beslissen. En zo werd ik het eerste thuis paspunt van ProudBreast. Suzanne kwam de pasdoos brengen en vanaf dat moment staat het ook op de site. Dames kunnen hier bestellen of via de website, dat maakt allemaal niets uit. De eerste mevrouw is hier al komen passen en ze had direct datzelfde fijne gevoel. Ik zag haar stralen, dat vond ik zo mooi. We hebben een klein kamertje boven met een passpiegel en alle maten zijn aanwezig. Vrouwen kunnen zo in alle rust kennismaken met de Qups.

“Als ik nu wat leuks zie denk ik: Joehoe, dit kan ik nu ook aan!”